غزلی از وحید عیدگاه

کیسه کیسه حجم سنگین تکبر بارتان

از قضا در دست باد افتاده است افسارتان

مغزتان بد جور با بوی پهن آمیخته

یونجه تقلید را در آخور افکارتان

آی...روشنفکرهای سرزمین من که هست

انتهای دیدتان تا آتش سیگارتان

ادعای عشق دارید وشب اعدام عشق

قفل بود انگشتتان در ماشه رگبارتان

استکانی خاک آوردم برای بدرقه

ای مسافرهای راه عشق شیطان یارتان