صدای پای خیال (گزیده غزل معاصر ایران) | ||
من راه را دومرتبه گم کردم، این راه، راهِ چندم آدمهاست؟ من از دیار گم شدهای هستم، از سالنامه های پر از دیروز ای طفلهای بی سر و بی فرجام! ای کودکان زخمی خون آلود! موج طوافهای پر از تزویر، رنگ قنوتهای پر از باروت هر روز، دارِ تازهی میدانها، هر روز جوخههای پر از آتش ? این رانده از بهشت چه میخواهد؟ گندم، گواه محکم عصیان نیست؟! رضا عزیزی [ سه شنبه 89/10/7 ] [ 1:47 عصر ] [ علی باقری ]
[ دیدگاه () ]
|
||
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |