این روزهای صورتی غمگین،این روزها که باد نمی آید

تکرار گریه های تو اند اما،تنهائی ات به یاد نمی آید

زیبائی سوال برانگیزیست،این تپه های قهوه ای روشن

این آسمان تیره که چشمانش،دیگر به رنگ شاد نمی آید

می خواهم از تو شعر بگویم تا،دلخوش به حرف های کسی باشی

هرچند سالهاست که میبینیم،با حرف اعتماد نمی آید

یک ساعت است یکسره درگیرم،از این سکوت خسته شدم اما

چیزی به ذهن بسته ی امروزم ،چیزی به این مداد نمی آید

بگذار راحتت کنم ار حالا،اینجا کسی به فکر نمی افتد

شرمنده ی نگاه شما هستیم،دیگر به ما جهاد نمی آید

صبح از کدام پنجره برگردد،وقتی که پلک یکسره می افتد

وقتی صدای عقربه ی ساعت،تا پشت بامداد نمی آید

تنها امیدوار به این هستیم،مردی بیاید از همه روشن تر

وقتی در این همیشه ی نا آرام،با حرف اعتماد نمی آید

سید ابوالفضل مبارز