هر شب کنار عکس حرم گریه می کنم

خود را به اشک می سپرم گریه می کنم

حل می کنم هرآنچه منم را ورای قاب

بی اعتنا به دور و برم گریه می کنم 

یا لیتنا زبان مرا ضجه می زند

قرآن گرفته روی سرم گریه می کنم

من کار دیگری که بلد نیستم ولی 

با چشم های بی هنرم گریه می کنم

این لحظه ها اگرچه برایم کلیشه ایست

من تا دل تو را نبرم گریه می کنم

  میلاد تقوایی راد