تقدیم به شهید عزیز؛ مصطفی احمدی روشن:



نشسته ای خوش و خرم به روی بام جهان

شده به نام تو روشن جهان و جام جهان

تو ساکتی و همه حرف می زنند از تو

ولی سکوت تو گویاتر از کلام جهان

ستاره بودن و یکباره آفتاب شدن

از این به بعد همین می شود مرام جهان

ستاره بودن و یکباره آفتاب شدن

از این به بعد بداند قشنگ شام جهان

نبود و نیست جهان جای تو، برو بگذار

جهان به نام تو باشد ولی به کام جهان

برو بگو به امام جهان: بدون شما

جهان کجاست؟ جهان چیست؟ چیست نام جهان؟

بگو که سخت درافتاده اند دین داران

دوباره با همه دنیا و با تمام جهان

بگو بگو که بیاید که سخت دلتنگیم

بگو: به خانه نمی آیی ای امام جهان؟...

جواد شیخ الاسلامی