یک شعر پست مدرن

یواش ترکیدن تووی چند دانه حباب

 دوباره چرخیدن با لباس ها در آب

لباسشویی را هی تکان تکان خوردن

کش آمدن زیر شورت و حوله و دامن

به زندگیت، به خانه، به آشپزخانه

به شوهرت سر ِ میز ِ شلوغ ِ صبحانه ?

نگاه می کنی و آب می رسد به سَرَت

دوباره برمی گردی به تخت با سرعت

   ?                 

بغل گرفتن یک مَرد، تووی تاریکی

صدای خُر خُر ِ آرام ِ بعد ِ نزدیکی

لباس پوشیدن بی سرو صدا در شب

دوباره برگشتن تووی لحظه ها به عقب

به زندگیت، به تختت، به شوهرت در خواب

نگاه می کنی آرام و می روی تـَه ِ آب

?    

فرو فقط رفتن تووی خواب ِ بعد از سکس

خطوط پاک شده در سفیدی ِ وایتکس

شاعر : الهام میزبان