یک زاویه ی بسته ی آغوش بنا کن 
با قاعده ی بازی ِ بی قاعده تا کن

یک عمر تماشاچی فوتبال تو بودم 
یک بار نگاهی به گل ِ دامن ما کن

در کرنر چشمت زده یک چشمه‌ی تکنیک 
دروازه‌ی قلب من و شلیک تو... وا کن

این وقت کشی هات مرا می کشد آخر 
بیرون برو از بازی و تجدید قوا کن

می خواهم ازین خط دفاعی که کشیدی 
هرطور شده بگذرم این دفعه خطا کن

تعویض که بد نیست ، بیا یوسفم این بار 
از پشت بکش پیرهنم را ..... و رها کن

من می گذرم از خط دروازه ، ولی تو 
فکر گذر از پیچ و خم حاشیه ها کن 

شیرینی دل باختن ِ من به تو کم نیست 
هر بیت غزل واره گواه است نگا کن

یک چند قدم مانده به دیدار نهایی 
گل بوسه ی آخر بزن و جشن به پا کن 

نسیم پریشان