نفرین به نامرادی این روز و روزگار
نفرین اگر که کام نگیریم از بهار

در زندگی به یک نخ سیگار راضی است
از تو نداشت قدر سر سوزن انتظار

تو کیستی که رو به تو آورده هرکه هست
شیخ نمازخوان و جوان شراب خوار

تو کیستی که داغ تو دارند بر جبین
انبوه کافه های خیابان لاله زار

در تو چه دیده اند خلایق که می روند
قربان چشم های تو روزی هزاربار

شیرین چنان که نوبر انجیر یزدی است
تلخی چنان که روغن زیتون رودبار

آن گونه گفته های کمالی تو در خجند
این گونه میله ی گل سرخی تو در مزار

نام تو سبز  باد چو برگی که بر درخت
یاد تو سرخ باد چو منصور روی دار

داریم از تو پیرهنی پاره بیشتر
در قحطسال حرمت ما را نگاه دار

از تشنگی نمیر که در کوزه است آب
گرد جهان نگرد که در خانه است یار

باید چه کار کرد به جز عشق عشق عشق
باید چه کار کرد به جز کار کار کار

آرش پورعلیزاده . رشت