پشت هم مگنای قرمز ، پشت هم سیگار زر
دختران بی مروت ، مردهای در به در
کوچه های خاکی و بن بست های بی طلوع
مشتی از آوارگان خسته ی کار و سفر
نامرادی های سربازان صفر توی پارک
ناامیدی های سرداران پوچ ِ بی سپر
شعله های آتش شبگردهای پیر و منگ
موج سرما و دو کولی در خیابان ظفر
طرح سبز حاشیه در جاده های بین راه
وهم جنگلهای سبز از بوسه ی سرد تبر
مادران بستگی دارد به حرف دیگران
یا پدرهای عبوس و منقطع از جنس نر
بوی تند ادکلن در جاده های مادگی
خط چشم و چاک دامن رقص پا رقص کمر
مادران چشم بر در مانده ی قرآن به دست
خواب ِ گردان به خط رفته ، عبور یک نفر
بیمه ی ساق دو فوتبالیست در اخبار روز
غبطه ی جانباز بی پا به مسیر پشت سر
جنگ روح سنتی با ظاهر فکر مدرن
ردّ پای پست مدرنیزم در آواز خر
بوی بحران سیاسی در فضای اقتصاد
یا نه ، آقازاده های نفت ملت را ببر
شهر من یعنی همین ، یعنی همین کابوس زرد
شهر تو یعنی همین مگنا ، همین سیگار زر
درد ما از انهدام فکرهای بسته نیست
یا رهایی از قفس های همیشه بسته در
درد ما یعنی همین شعر به ظاهر مستند
درد ما یعنی همین ابیات پوچ و بی اثر
محمد مهدی نقی پور
